шту́рхацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Штурхаць каго-н. іншага або адзін аднаго.

Ш. ў натоўпе.

2. перан. Быць дзе-н. у цеснаце, таўкатні (разм.).

Ш. ў аўтобусе.

3. у што. Штурхаць што-н., імкнучыся пранікнуць куды-н. (разм.).

Ш. ў дзверы.

4. Знаходзіцца, бадзяцца дзе-н. без асобага занятку, без мэты (разм.).

Ш. па базары.

|| наз. шту́рханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).

Штурхаць кароткім, рэзкім рухам.

Т. падлокаць.

|| зак. таўхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. таўха́нне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурхану́ць гл. штурхаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штурхану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да штурхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да штурхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́рханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. штурхаць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаўха́ць

‘штурхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. штаўха́ю штаўха́ем
2-я ас. штаўха́еш штаўха́еце
3-я ас. штаўха́е штаўха́юць
Прошлы час
м. штаўха́ў штаўха́лі
ж. штаўха́ла
н. штаўха́ла
Загадны лад
2-я ас. штаўха́й штаўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час штаўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нато́ўхваць

‘штурхаць каго-небудзь, што-небудзь кароткім, рэзкім рухам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нато́ўхваю нато́ўхваем
2-я ас. нато́ўхваеш нато́ўхваеце
3-я ас. нато́ўхвае нато́ўхваюць
Прошлы час
м. нато́ўхваў нато́ўхвалі
ж. нато́ўхвала
н. нато́ўхвала
Загадны лад
2-я ас. нато́ўхвай нато́ўхвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нато́ўхваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пато́ўхваць

‘тузаць, штурхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пато́ўхваю пато́ўхваем
2-я ас. пато́ўхваеш пато́ўхваеце
3-я ас. пато́ўхвае пато́ўхваюць
Прошлы час
м. пато́ўхваў пато́ўхвалі
ж. пато́ўхвала
н. пато́ўхвала
Загадны лад
2-я ас. пато́ўхвай пато́ўхвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пато́ўхваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́ўхаць

‘штурхаць, пхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́ўхаю то́ўхаем
2-я ас. то́ўхаеш то́ўхаеце
3-я ас. то́ўхае то́ўхаюць
Прошлы час
м. то́ўхаў то́ўхалі
ж. то́ўхала
н. то́ўхала
Загадны лад
2-я ас. то́ўхай то́ўхайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́ўхаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)