ту́з

‘шлюпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́з тузы́
Р. ту́за тузо́ў
Д. ту́зу туза́м
В. ту́з тузы́
Т. ту́зам туза́мі
М. ту́зе туза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фі́нка

‘нож; шапка; шлюпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нкі
Т. фі́нкай
фі́нкаю		 фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел.

|| прым. я́лікавы, -ая, -ае і я́лічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lifeboat [ˈlaɪfbaʊt] n. выратава́льная шлю́пка/ло́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rowboat [ˈrəʊbəʊt] n. AmE вёсельная шлю́пка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ял, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочая і вучэбная карабельная шлюпка, кароткая і шырокая, аднамачтавая, якая мае ад адной да трох пар вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́нка ж. (нож, шапка, лошадь, шлюпка) фи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вельбо́т, -а, М -бо́це, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая быстраходная шлюпка з вострым носам і кармой, звычайна з невялікай мачтай.

|| прым. вельбо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rowing boat [ˈrəʊɪŋbəʊt] n. BrE вёсельная шлю́пка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

я́лік, ‑а, м.

Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)