шлю́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Лодка з моцным шырокім корпусам.

Выратавальная ш.

|| прым. шлю́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлю́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шлю́пка шлю́пкі
Р. шлю́пкі шлю́пак
Д. шлю́пцы шлю́пкам
В. шлю́пку шлю́пкі
Т. шлю́пкай
шлю́пкаю		 шлю́пкамі
М. шлю́пцы шлю́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шлю́пка ж. шлю́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлю́пка шлю́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлю́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Невялікае бяспалубнае судна з моцным корпусам. Шлюпка ішла лёгка, мора было ціхае. Хомчанка.

[Ад гал. sloiep.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Шлюпка 2/151; 5/515

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шлюпка

т. 17, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шлю́пка ж. Boot n -(e)s, -e;

веслава́я шлю́пка Rúderboot n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шлю́пка

(рус. шлюпка, ад гал. sloep = шлюп)

невялікае бяспалубнае парусна-грабное парусна-вяслярнае або маторнае судна з моцным корпусам (напр. выратавальная ш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Вузкая і доўгая спартыўная шлюпка з нізкімі бартамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)