гарба́рны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вырабу і апрацоўкі шкур і гандлю імі, а таксама зроблены са шкуры.

Г. завод.

Гарбарныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкурадзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рабочы бойні, які здзірае шкуры з забітых жывёл.

2. перан. Пра скнарлівага гандляра, спекулянта і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкурьё ср., собир., уст. шку́ры, род. шкур мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кушне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Майстар, які вырабляе шкуры пушных жывёл на футра.

|| ж. кушне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кушне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бахтарма́, ‑ы, ж.

Спец. Спод, адваротны бок выдубленай шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ліца, ‑ы, ж.

Адзежа з капюшонам і рукавіцамі са шкуры аленя, якую носяць на Далёкай Поўначы. З нартаў саскочыў чалавек у маліцы — шырокай .. хантыйскай вопратцы, пашытай з аленевай шкуры ворсам усярэдзіну. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахтарма́

(цюрк. bachtarma)

адваротны бок выдубленай шкуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

залёны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Апрацаваны спецыяльным растворам для выдалення шэрсці. Залёныя шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Рабіць дубленне, падвяргаць дубленню. Дубіць шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кушне́р, ‑няра, м.

Рамеснік, які вырабляе шкуры на футра і шые з футра.

[Польск. kuśnierz з ням.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)