Verbum

анлайнавы слоўнік

ша́шка^I ж. уст. (зброя) Säbel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ша́шка

(кабард. šašcho)

халодная зброя ў выглядзе доўгага, злёгку сагнутага клінка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ша́шка^II ж.

1. (у гульні) Dámestein m -(e)s, -e;

2. мн.:

ша́шкі (гульня) Dámespiel n -(e)s, Bréttspiel n;

2. вайск.:

падрыўна́я ша́шка Spréngkörper m -s, -;

дымава́я стало́ўка Nébelkörper m -s, -, Ráuchkörper m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шашо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дымавы́ дымово́й;

~ва́я засло́на — дымова́я заве́са;

~ва́я ша́шка — дымова́я ша́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тол, -у, м.

Выбуховае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў ваеннай справе і тэхніцы.

|| прым. то́лавы, -ая, -ае.

Толавая шашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шашо́к, род. шашка́ м., зоол. хорёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дынамі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дынаміту. // Прыгатаваны з дынаміту, начынены дынамітам. Дынамітная шашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цямля́к, цемляка́, мн. цемлякі́, цемляко́ў, м.

Пятля з рэменя, стужкі і пад. на эфесе ручной халоднай зброі (шаблі, шпагі і пад.).

Шашка з раменным цемляком.

|| прым. цямля́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэчэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чэчэнцаў, які належыць, уласцівы ім. Чэчэнская мова. Чэчэнская шашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)