ву́гальшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто здабывае вугаль, шахцёр.

2. Той, хто вырабляе драўнінны вугаль.

|| ж. ву́гальшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. ву́гальшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

пралета́р, ‑а, м.

Уст. Тое, што і пралетарый. [Леўка] выхваляўся, што ён былы пралетар, шахцёр. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

górnik

м. гарняк, рудакоп, шахцёр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Grúbenarbeiter

m -s, - шахцёр, гарня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

шахцёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм.

1. Жан. да шахцёр.

2. Брызентавы рабочы касцюм шахцёра, а таксама рабочая шапка шахцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bérgarbeiter

m -s, - гарня́к, шахцёр; чорнарабо́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Untertágearbeiter

m -s, - рабо́чы ў ша́хце [пад зямлёй], шахцёр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

miner

[ˈmaɪnər]

n.

1) шахцёр -а m., гарня́к -а́ m.

2) Milit. мінёр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бала́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лады, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Вясёлы гаварун, жартаўнік. Побач з Паўлам у траншэі, як і заўсёды быў ягоны неразлучны сябра Саша Пасмітны, шахцёр з Данбаса, ротны весялун і балака. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kúmpel

m -s, -

1) гарня́к, шахцёр

2) разм. тава́рыш, сябру́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)