Sáfran

m -s бат. шафра́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krókus

m -, - i -se бат. шафра́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кро́кус, ‑у, м.

1. Травяністая паўднёвая расліна сямейства касачовых; шафран (у 1 знач.).

2. Парашок вокісу жалеза шафранавага колеру, які скарыстоўваюць для паліроўкі шкла, металаў і пад.

[Лац. crocus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

saffron [ˈsæfrən] n.

1. bot. шафра́н

2. bot. во́сеньскі кро́кус

3. цёмна-ара́нжавы ко́лер; ко́лер шафра́нy

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Крако́с ’наготкі’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. krokus ’шафран’ (там жа, 2, 513).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crocus [ˈkrəʊkəs] n.

1. bot. кро́кус, шафра́н (кветка)

2. ара́нжавы або́ шафра́навы ко́лер

3. tech. кро́кус (паліравальны парашок)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кро́кус ’шафран’ (ТСБМ, Мал., Нас.). Укр. крокус ’тс’. Запазычанне з польск. krokus (Слаўскі, 3, 126).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́пінка ’шафран’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), паўпанка (Сл. ПЗБ). Народная адаптацыя назвы гатунку яблык nenia шафранам (гл.), што ад франц. pepin ’семка, зернейка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спе́цыі, ‑ый; адз. спецыя, ‑і, ж.

Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, ваніль, карыце, лаўровы ліст, шафран), якія кладуцца ў ежу для лепшага яе смаку. З катла падымалася гарачая пара, духмяная і смачная — мабыць, у шмал[е]ц немцы клалі нейкія спецыі. Асіпенка.

[Лац. species.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Ахі́лкі, охі́лкі ’шафран Гейфеля, Crocus Heuffelianus Herb.’ (Бейл.). Ад хілы ’схілены, пахілы’, хілі́ць ’пахіляць’, ахіляць ’закрываць’, параўн. іншыя назвы: бабін сон, сон, соннік, характэрныя для раслін, якія на ноч ці на дождж схіляюцца ці «засынаюць».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)