Шафран-кітайка (сорт яблыні) 2/75

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шафран Данііл Барысавіч

т. 17, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пепін: пе́нін шафранны ’сорт яблыкаў’ (Сцяшк. Сл.), пе́пінка ’шафран’ (люб., жлоб., жытк., КЭС, ТС), пэпінка, піпен‑шафран ’тс’ (Мат. Гом.), люб. пе́панка, укр. пе́пін ’сорт яблыкаў’, рус. пе́пин шафра́нный ’сорт яблыкаў, выведзены Мічурыным’. Ад франц. pépin ’зернейка, семачка’; гл. таксама шафра́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szafran, ~u

м. шафран

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sáfran

m -s бат. шафра́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krókus

m -, - i -se бат. шафра́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кро́кус, ‑у, м.

1. Травяністая паўднёвая расліна сямейства касачовых; шафран (у 1 знач.).

2. Парашок вокісу жалеза шафранавага колеру, які скарыстоўваюць для паліроўкі шкла, металаў і пад.

[Лац. crocus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

saffron [ˈsæfrən] n.

1. bot. шафра́н

2. bot. во́сеньскі кро́кус

3. цёмна-ара́нжавы ко́лер; ко́лер шафра́нy

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Крако́с ’наготкі’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. krokus ’шафран’ (там жа, 2, 513).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crocus [ˈkrəʊkəs] n.

1. bot. кро́кус, шафра́н (кветка)

2. ара́нжавы або́ шафра́навы ко́лер

3. tech. кро́кус (паліравальны парашок)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)