Патлу́міць 1 ’пабалакаць, пагаварыць’ (Нас.). Да тлу́міць ’празмерна дакучаць гаворкай, шумам’, ’марочыць, задурваць галаву’, тлу́мны ’шумны, гаманлівы’, тлум ’шум, гоман’ (Шамякін), якія да польск. tłumić, tłumny, tłum < прасл. tъlp‑m (Брукнер, 572), роднаснага да польск. tłopić < прасл. tъlpa/tьlpa > бел. на‑тоўп. Семантычны пераход ’натоўп’ > ’шум, гоман’, як у гоман (прасл. gomonъ < гоц. gaman ’натоўп’) (Мартынаў, вусн. паведамл.).
Патлуміць 2, ‑цца ’падавіцца (у праклёнах)’ (Шат.). Укр. потлуми́ти ’заглушыць, задавіць’, ’пабіць’, ’знішчыць’. Да тлу́міць (гл.). Запазычаны з польск. tłumić (чэш. tlumiti з польск.). Польск. і славац. tlmiť з прасл. tъlmiti, роднаснага да літ. stel̃bti ’заглушаць ценем (аб раслінах)’, stil̃bti ’слабець, гінуць ад заглушэння’, якое адпавядала б літ. фактытыву *stilbinti ’рабіць, каб што-небудзь слабела’ (Махэк₂, 646).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адлама́цца, ‑ломіцца; зак.
Зламаўшысят аддзяліцца, адпасці. Ад сасны адламалася вялікая галіна. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надзвыча́йнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць надзвычайнага. [Майбарада] адразу зразумеў надзвычайнасць і вялікую важнасць задання. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́савасць, ‑і, ж.
Уласцівасць масавага. Мітынг уразіў .. перш за ўсё сваёй масавасцю. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.
Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зарэ́чны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца за ракой. У зарэчнай далечы сінее лес. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапра́ўды, прысл.
Разм. Сапраўды. — Што-ж... узрост... Дапраўды пара ў абоз, — думаў стары. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаро́ўечка, ‑а, н.
Разм. Ласк. да здароўе. — Павел Сцяпанавіч! Добрай раніцы, добрага здароўечка. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электраля́мпа, ‑ы, ж.
Электрычная лямпа. Вялікі класны пакой быў заліты яркім святлом электралямп. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахлі́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Хліпаць некаторы час. Дзяніска хвілінку пахліпаў і заснуў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)