чэ́рпанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. чэрпаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Чэрпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарпану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да чэрпаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почерпа́ть несов. чэ́рпаць; (брать) браць; (заимствовать) запазыча́ць, запазы́чваць, перайма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

селяпа́ць

‘спрытна чэрпаць, хапаць, хлябтаць лыжкай што-небудь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. селяпа́ю селяпа́ем
2-я ас. селяпа́еш селяпа́еце
3-я ас. селяпа́е селяпа́юць
Прошлы час
м. селяпа́ў селяпа́лі
ж. селяпа́ла
н. селяпа́ла
Загадны лад
2-я ас. селяпа́й селяпа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час селяпа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

czerpać

незак.

1. чэрпаць;

2. браць; знаходзіць; чэрпаць;

czerpać pełną garścią

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чарэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Чэрпаць, зачэрпваць, набіраць. Чарэпай, шчодры вінадар, Як вока поўны коўш! Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bággern

vt капа́ць; чэ́рпаць; чы́сціць (землечарпалкай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

löffeln

vt сёрбаць, чэ́рпаць лы́жкай, хлябта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пачэ́рпаць ’паесці’ (экспр.), ’змясціць рой у раёўню’ (воран., Сл. ПЗБ). Да па‑ і чэрпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)