удзя́чны, -ая, -ае.

1. Які адчувае, выказвае ўдзячнасць або прасякнуты ўдзячнасцю.

У. чытач.

Я вам вельмі ў. за дапамогу.

У. позірк.

2. перан. Які абяцае добрыя вынікі, плён, які можа апраўдаць затрачаныя сілы, сродкі.

Удзячная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

imperceptive

[,ɪmpərˈseptɪv]

adj.

неназіра́льны; неўспрыма́льны (чыта́ч, пу́бліка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шматмільённы, ‑ая, ‑ае.

Колькасцю, коштам і пад. у шмат мільёнаў. Шматмільённы чытач Савецкага Саюза патрабуе гэтых [новых] кніг ад сваіх пісьменнікаў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezkrytyczny

некрытычны;

bezkrytyczny czytelnik — некрытычны чытач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ма́савы, -ая, -ае.

1. Такі, у якім удзельнічае вялікая колькасць людзей.

М. гераізм савецкіх воінаў.

2. Які выпускаецца ў вялікай колькасці.

Масавая вытворчасць тэлевізараў.

3. Прызначаны для шырокіх колаў насельніцтва.

Тавары масавага ўжытку.

4. Які належыць да шырокіх колаў насельніцтва.

М. чытач.

|| наз. ма́савасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрабава́льны, -ая, -ае.

1. Строгі, які патрабуе многага ад іншых.

П. загадчык.

2. З высокімі патрабаваннямі, вельмі разборлівы.

П. чытач.

3. Які выражае патрабаванне (у 2 знач.), настойлівы.

П. стук.

4. Які змяшчае патрабаванне (у 5 знач.; спец.).

Патрабавальная ведамасць.

|| наз. патрабава́льнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

omnivorous

[ɑ:mˈnɪvərəs]

adj.

1) усяе́дны; усёпажыра́льны

2) пра́гны

an omnivorous reader — пра́гны чыта́ч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

avid

[ˈævid]

adj.

1) хці́вы, прагаві́ты

2) заўзя́ты

an avid reader — заўзя́ты чыта́ч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непаслядо́ўнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць пепаслядоўнага. Хай чытач прабачыць некаторую непаслядоўнасць у нашым апісанні: асобныя адступленні неабходны для таго, каб больш поўна намаляваць карціну. Новікаў.

2. Непаслядоўны ўчынак, паводзіны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czyt.

1. = czytaj — чытай; належыць чытаць;

2. = czytelnik — чытач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)