Verbum

пачы́тваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што і без дап. (разм.).

Чытаць патроху, час ад часу.

прачы́тваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Тое, што і чытаць (у 1 знач.).

Штодзень п. прэсу.

рэчытаты́ў, -ты́ву, м. (спец.).

Напеўная размова ў вакальна-музычным творы.

Чытаць рэчытатывам (нараспеў).

|| прым. рэчытаты́ўны, -ая, -ае.

гэ́тулькі, прысл. і займ. указ. (разм.).

Столькі, так многа.

Вам нельга г. чытаць.

Г. людзей сышлося, як ніколі!

псалты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Частка Бібліі, кніга псалмоў.

Чытаць П. падчас набажэнства.

|| прым. псалты́рны, -ая, -ае.

карэкту́ра, -ы, ж.

Выпраўленне памылак на адбітку друкарскага набору, а таксама сам гэты адбітак.

Чытаць карэктуру.

|| прым. карэкту́рны, -ая, -ае.

запо́ем, прысл.

1. Пра п’янства: працяглы час і бесперапынна.

Піць з.

2. перан. Адразу ў вялікай колькасці (разм.).

Чытаць з.

уго́лас, прысл.

1. Так, што чутно іншым, гучна, голасна.

Чытаць у.

2. перан. Адкрыта, на людзях.

Заявіць пра што-н. у.