Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чха́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.чхаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чхнуць, чхну, чхнеш, чхне; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр.дачхаць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прычха́ць ’ледзь прыйсці’ (Ян.). Гл. чхаць, параўн. ачу́хацца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зачха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Пачаць часта чхаць. Горкі пыл, якога ён наглытаўся, непрыемна пяршыў у горле, і немец зачхаўся.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чха́цца, ‑аецца; безас.незак.
Пра наяўнасць неадольнага жадання чхаць. Прыйшло Іллюку на памяць, што як чхаецца, дык і слёзы на вачах знаходзяцца.Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чиха́тьнесов.чхаць;
◊
чиха́л я на него́груб., прост. чхаў я на яго́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
sneeze
[sni:z]1.
v.i.
чхаць
2.
n.
чха́ньне n., чы́хаўка f.
•
- sneeze at
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Кі́хаць1 ’заходзіцца ад смеху’ (Нас.), ’закрыўшыся здзекліва высмейваць’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус.смал.кыхать ’моцна смяяцца’, укр.кихкати ’тс’, славен.kihati se ’тс’, што сведчыць аб старажытнасці гэтага значэння ў дзеяслова kyxati(sę) (ЕСУМ, 2, 439). Лексема kyxati (sf) ’моцна смяяцца’ агульнаўсходнеславянская. Славенскую форму можна лічыць таксама ўсходнеславянскага паходжання.