чу́ткий

1. чу́йны;

2. (отзывчивый) чу́лы, спага́длівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

considerate [kənˈsɪdərət] adj. ува́жлівы, чу́лы, даліка́тны, такто́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kind-hearted [ˌkaɪndˈhɑ:tɪd] adj. до́бры, чу́лы, спага́длівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tender-hearted [ˌtendəˈhɑ:tɪd] adj. мяккасардэ́чны, до́бры; чу́лы, чуллі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

добрасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Спагадлівы, чулы, з добрым сэрцам. Добрасардэчны чалавек. // Які выражае добрасардэчнасць. Добрасардэчны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прачу́ліваць ’прыводзіць да прытомнасці; да ўсведамлення зробленага’ (Нас.). Да чулы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

attentive [əˈtentɪv] adj.

1. ува́жны, ува́жлівы

2. клапатлі́вы, чу́лы

3. ве́тлівы, даліка́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́ла нареч.

1. чу́тко, отзы́вчиво; душе́вно; сердобо́льно;

2. чувстви́тельно;

1, 2 см. чу́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́жлівы, -ая, -ае.

1. Прасякнуты ўвагай (у 1 знач.), сканцэнтраваны.

У. слухач.

У. позірк.

2. Які праяўляе ўвагу (у 2 знач.); чулы.

У. гаспадар.

Уважліва (прысл.) аднесціся да просьбы старога чалавека.

3. Дастатковы для апраўдання чаго-н.

Уважлівая прычына.

|| наз. ува́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zártfühlend

[zart fühlend]

a чу́лы, даліка́тны, такто́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)