чмя́каць, чмя́кнуць гл. чвякаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ця́мкаць

‘чмякаць, чвякаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ця́мкаю ця́мкаем
2-я ас. ця́мкаеш ця́мкаеце
3-я ас. ця́мкае ця́мкаюць
Прошлы час
м. ця́мкаў ця́мкалі
ж. ця́мкала
н. ця́мкала
Загадны лад
2-я ас. ця́мкай ця́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ця́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ча́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Утвараць пры жаванні, ядзе характэрныя гукі губамі і языком; есці, прыцмокваючы.

2. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі; чвякаць.

Гразь чаўкала пад ботамі.

|| наз. ча́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашмя́каць

‘пачаць шмякаць - стукаць, утвараючы глухі гук, чмякаць, чвякаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашмя́каю зашмя́каем
2-я ас. зашмя́каеш зашмя́каеце
3-я ас. зашмя́кае зашмя́каюць
Прошлы час
м. зашмя́каў зашмя́калі
ж. зашмя́кала
н. зашмя́кала
Загадны лад
2-я ас. зашмя́кай зашмя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашмя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Наша́ўкацца экспр. ’наесціся’ (Сл. ПЗБ). Ад ша́ўкацьчвякаць, есці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Чвякаць. Пятрусь голасна чмакаў, перакідаючы на бяззубых дзёснах гарачую бульбу, хлюпаў капустай і ўсё гаварыў, гаварыў... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чвя́канне ср., разг.

1. ча́вканье;

2. шлёпанье;

1, 2 см. чвя́каць1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schlbbern

разм.

1) хлябта́ць, чвя́каць

2) балбата́ць, лапата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

munch

[mʌntʃ]

v.t.

1) жава́ць; чмя́каць, чвя́каць

2) хрумста́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чвя́кнуць

1. гл. чвякаць;

2. (чмякнуць) etw. kltschend (hn)wrfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)