quartern [ˈkwɔ:tn] n. чвэрць, чвэ́ртка, чацвёртая ча́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кварта́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка горада, абмежаваная некалькімі перакрыжаванымі вуліцамі.

Новы к.

2. Чацвёртая частка года (3 месяцы).

|| прым. кварта́льны, -ая, -ае.

Квартальная справаздача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чацвё́рты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чацвё́рты чацвё́ртая чацвё́ртае чацвё́ртыя
Р. чацвё́ртага чацвё́ртай
чацвё́ртае		 чацвё́ртага чацвё́ртых
Д. чацвё́ртаму чацвё́ртай чацвё́ртаму чацвё́ртым
В. чацвё́рты (неадуш.)
чацвё́ртага (адуш.)		 чацвё́ртую чацвё́ртае чацвё́ртыя (неадуш.)
чацвё́ртых (адуш.)
Т. чацвё́ртым чацвё́ртай
чацвё́ртаю		 чацвё́ртым чацвё́ртымі
М. чацвё́ртым чацвё́ртай чацвё́ртым чацвё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чацвё́рты

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чацвё́рты чацвё́ртая чацвё́ртае чацвё́ртыя
Р. чацвё́ртага чацвё́ртай
чацвё́ртае		 чацвё́ртага чацвё́ртых
Д. чацвё́ртаму чацвё́ртай чацвё́ртаму чацвё́ртым
В. чацвё́ртага (адуш.)
чацвё́рты (неадуш.)		 чацвё́ртую чацвё́ртае чацвё́ртых (адуш.)
чацвё́ртыя (неадуш.)
Т. чацвё́ртым чацвё́ртай
чацвё́ртаю		 чацвё́ртым чацвё́ртымі
М. чацвё́ртым чацвё́ртай чацвё́ртым чацвё́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

субдаміна́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

Чацвёртая ступень дыятанічнай гамы, ніжняя дамінанта.

[Ад лац. sub — пад і dominans — пануючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддаміна́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

У музыцы — чацвёртая ступень у гаме, верхняя кварта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fourth [fɔ:θ] num., n. чацвёрты; чвэрць, чвэ́ртка, чацвёртая ча́стка;

three fourths тры чвэ́рткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

х, нескл., н.

1. Дваццаць чацвёртая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «ха». Вялікае х.

2. Глухі, заднеязычны, шчылінны зычны гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

víertel

num

ein ~ — чвэрць, адна́ чацвёртая

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чацвярці́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Адна чацвёртая частка бервяна, распілаванага ўдоўж па двух узаемна-перпендыкулярных дыяметрах.

2. Старажытная пасудзіна ёмістасцю ў адну чацвёртую частку вядра.

3. Адна чацвёртая частка чаго‑н. Чацвярціна яблыка. Чацвярціна тушы.

4. Тое, што і чацвяртак (у 2 знач.). [Зубковіч:] — А многа гэтай самай зямлі дома? [Мікіта:] — Так, трохі... На адзінаццаць душ чацвярціна. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)