converter [kənˈvɜ:tə] n.

1. tech. канве́ртар, рэто́рта

2. electr. ператвара́льнік (току, частаты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыётэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

1. Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі практычнага прымянення электрамагнітных ваганняў высокай частаты.

2. Навука аб электрамагнітных ваганнях высокай частаты. Тэарэтычная радыётэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частатаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння частаты перыядычных ваганняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне ў радыёпрыёмніку для пераўтварэння ваганняў высокай частаты ў ваганні нізкай частаты.

2. Прылада для выяўлення радыеактыўнага ці цеплавога выпраменьвання.

Д. ядзерных выпраменьванняў.

○

Дэтэктар хлусні — спецыяльнае прыстасаванне для запісу фізіялагічных паказчыкаў таго, каго дапытваюць, або падвыпрабавальнага.

|| прым. дэтэ́ктарны, -ая, -ае.

○

Дэтэктарны прыёмнік — найпрасцейшы радыёпрыёмнік, у якім прынятыя сігналы пераўтвараюцца ў гукавыя пры дапамозе крышталічнага дэтэктара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часто́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да частаты (у 2 знач.), да частотнасці. Частотная характарыстыка.

2. Заснаваны на выкарыстанні змен частаты ваганняў. Частотнае рэле. Частотны дэтэктар.

•••

Частотны слоўнік гл. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрагартава́нне, ‑я, н.

Спец. Гартаванне металу токамі высокай частаты. Паверхневае электрагартаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Навука аб электрамагнітных ваганнях высокай частаты і радыёхвалях.

2. Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі практычнага прымянення высокачастотных электрамагнітных ваганняў.

|| прым. радыётэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высокачасто́тны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да токаў высокай частаты. Высокачастотны генератар. Высокачастотны нагрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрагу́к, ‑у, м.

Спец. Гук, утвораны хістаннямі высокай частаты (не ўспрымаецца вухам чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mégahertz

n -, - фіз. мегаге́ря́ (адзінка частаты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)