чарні́чнік, -у, м.

Сцёблы, кусцікі, на якіх растуць чарніцы, а таксама месца, зарослае кустамі чарніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bilberry [ˈbɪlbəri] n. bot. чарні́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blueberry [ˈblu:bəri] n. bot.

1. чарні́цы

2. дурні́цы, буякі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чарні́чнік м гл чарніцы 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blueberry

[ˈblu:,beri]

1.

n., pl. -ries

чарні́цы pl. only (я́гада і куст)

2.

v.t.

зьбіра́ць чарні́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bláubeere

f -, -n бат. чарні́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bilberry

[ˈbɪl,beri]

n., pl. -ries

я́гада, падо́бная да чарні́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, замурзаць у што‑н. Умурзаць твар у чарніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́дам, прысл.

Понізу, каля самай паверхні (зямлі, вады). Сподам сцелецца ягаднік — яркія пацеркі суніц і сіваватыя .. чарніцы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мачаві́ла ’тушаныя чарніцы’, ’павідла’ (хойн., Мат. Гом.). Ад мача́ць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)