чарні́цы, -ніц, адз. чарніца, -ы, ж.

1. Кустовая дзікарослая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Чорна-сінія ягады гэтай расліны.

Кампот з чарніц.

|| прым. чарні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чарні́цы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарні́цы
Р. Чарні́цаў
Чарні́ц
Д. Чарні́цам
В. Чарні́цы
Т. Чарні́цамі
М. Чарні́цах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарні́цы

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. чарні́цы
Р. чарні́ц
Д. чарні́цам
В. чарні́цы
Т. чарні́цамі
М. чарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарні́цы, -ні́ц

1. только мн., бот. (о растении) черни́ка ж.;

2. собир. черни́ка ж.;

збіра́ць ч. — собира́ть черни́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарні́цы, ‑ніц; адз. чарніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Саладкаватыя чорна-сінія ягады гэтай расліны. Нясуць калгаснікі на рынак Лясоў багатыя дары: Маліну, зорныя суніцы, Тугіх парэчак шрот буйны І сакавітыя чарніцы З прыемным водарам лясным. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарніцы

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чарні́цы мн бат

1. (ягада) Héidelbeere f -, -n;

2. (куст) Héidelbeerstrauch m -(e)s, -sträucher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарні́ца

‘адна ягада чарніц’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарні́ца чарні́цы
Р. чарні́цы чарні́ц
Д. чарні́цы чарні́цам
В. чарні́цу чарні́цы
Т. чарні́цай
чарні́цаю		 чарні́цамі
М. чарні́цы чарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Чарні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чарні́ца
Р. Чарні́цы
Д. Чарні́цы
В. Чарні́цу
Т. Чарні́цай
Чарні́цаю
М. Чарні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарні́ца

‘манашка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарні́ца чарні́цы
Р. чарні́цы чарні́ц
Д. чарні́цы чарні́цам
В. чарні́цу чарні́ц
Т. чарні́цай
чарні́цаю		 чарні́цамі
М. чарні́цы чарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)