вадзяністы прыметнік

Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці.

  • Вадзяністае чарніла.

|| назоўнік: вадаяністасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

знячэўку прыслоўе | размоўнае

  1. Знянацку, неспадзявана, раптоўна.

    • Рашэнне ўзнікла з.

  2. Выпадкова, незнарок.

    • З. разліў чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

распэцкаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Размазаць па паверхні што-н.

  • Р. чарніла па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аўтаручка назоўнік | жаночы род

Прылада для пісьма, у якой чарніла з унутранага рэзервуара аўтаматычна падаецца да пяра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

звадзянець, ‑ее; зак.

Стаць вадзяністым. Чарніла звадзянела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алізарын назоўнік | мужчынскі род

Фарбавальнае рэчыва, ужыв. для фарбавання тканін, вырабу мастацкай фарбы, у паліграфіі.

|| прыметнік: алізарынавы.

  • Алізарынавае чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

атрамант, ‑у, М ‑нце, м.

Уст. Тое, што і чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

invisible [ɪnˈvɪzəbl] adj. (to) няба́чны;

invisible ink сімпаты́чнае чарні́ла (для тайнай перапіскі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

катахрэза, ‑ы, ж.

Спалучэнне супярэчлівых, лагічна несумяшчальных паняццяў, напрыклад, чырвонае чарніла, жывы труп.

[Грэч. katáchrēsis — злоўжыванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размазацца, ‑мажацца; зак.

Распаўсюдзіцца, расцерціся па якой‑н. паверхні. Чарніла размазалася па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)