вадзяністы прыметнік

Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці.

  • Вадзяністае чарніла.

|| назоўнік: вадзяністасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

атра́мант, -у, М -нце, м. (уст.).

Тое, што і чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

распэцкаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Размазаць па паверхні што-н.

  • Р. чарніла па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

знячэўку прыслоўе | размоўнае

  1. Знянацку, неспадзявана, раптоўна.

    • Рашэнне ўзнікла з.

  2. Выпадкова, незнарок.

    • З. разліў чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адвадзяне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць вадзяністым, звадзянець. Чарніла адвадзянела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

аўтаручка назоўнік | жаночы род

Прылада для пісьма, у якой чарніла з унутранага рэзервуара аўтаматычна падаецца да пяра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вадзяні́сты, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці. Вадзяністае чарніла.

|| наз. вадзяні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

звадзянець, ‑ее; зак.

Стаць вадзяністым. Чарніла звадзянела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алізарын назоўнік | мужчынскі род

Фарбавальнае рэчыва, ужыв. для фарбавання тканін, вырабу мастацкай фарбы, у паліграфіі.

|| прыметнік: алізарынавы.

  • Алізарынавае чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

атрамант, ‑у, М ‑нце, м.

Уст. Тое, што і чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)