чаляднік - Пошук

кра́ўчык

‘чаляднік краўца´; жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́ўчык

‘чаляднік краўца´; жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

czeladnik

м. гіст. чаляднік;

czeladnik krawiecki — кравецкі чаляднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hándwerker

m -s, - раме́снік, чаля́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hándwerksgeselle, Hándwerksbursche

m -n, -n чаля́днік; падма́йстар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gesélle

m -n, -n

1) падма́йстар; гіст. чаля́днік

2) хло́пец

3) тава́рыш

lóckerer ~ — ве́траны хлапчы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

apprentice

[əˈprentɪs]

1.

n.

1) чаля́днік -а m., ву́чань раме́сьніка або́ мастака́

2) навічо́к -ка́, пачатко́вец -ўца m.

2.

v.t.

аддава́ць або́ прыма́ць у наву́ку

They apprenticed their son to a blacksmith — Яны́ аддалі́ свайго́ сы́на ў наву́ку да каваля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Verbum