сообрази́тельный ке́млівы, ке́мны, ця́млівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цямлівы. Цямны хлопец. Цямная дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мозгови́тый разг. ке́млівы, ця́млівы; (умный) разу́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

geléhrig

a ця́млівы, ке́млівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pojętny

цямлівы; кемлівы, кемны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ця́мкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цямлівы. [Пан:] — Ты, відаць, хлапчына цяжкі, А цяпер такі загад: Я зайграю на раялі, А ты ўтор мне падбяры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мышля́й ’цямлівы, разумны’ (Бяльк.). Да мысліць (гл.). Аб суфіксе ‑яй гл. Сцяцко, Афікс. наз., 145.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кме́ткі 1 ’кемлівы, цямлівы’ (Ян.). Гл. кметлівы, кмець і кеміць.

◎ Кме́ткі 2 ’асаблівы, прыкметлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да кмеціць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

łebski

разм. кемлівы, цямлівы, разумны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verständnisinnig

a

1) ця́млівы, ке́млівы

2) спачува́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)