Verbum

◎ Кме́ткі ₁ ’кемлівы, цямлівы’ (Ян.). Гл. кметлівы, кмець і кеміць.

◎ Кме́ткі ₂ ’асаблівы, прыкметлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да кмеціць (гл.).