ГРАВІТА́ЦЫЯ

(ад лац. gravitas цяжар),

тое, што прыцягненне.

т. 5, с. 384

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

свінцо́вы, -ая, -ае.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

С. удар.

Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве). Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обремени́тельность ж. ця́жкасць, -ці ж., цяжа́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

груз, -у, мн. гру́зы, -аў, м.

1. Цяжар, цяжкі прадмет.

Скінуць г. з калёс.

2. Тавары, прызначаныя для перавозкі.

Вагоны з грузам.

Падрыхтаваць г. для перавозкі.

|| прым. грузавы́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Грузавыя перавозкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кісце́нь, -цяня́, мн. -цяні́, -цянёў, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

Разбойнік з кісцянём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unburden [ˌʌnˈbɜ:dn] v. fml скіда́ць цяжа́р;

unburden oneself адво́дзіць душу́; выка́звацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

onus [ˈəʊnəs] n. the onus fml цяжа́р, адка́знасць, доўг, абавя́зак;

the onus is on smb. (to do smth.) цяжа́р адка́знасці (за што-н.) ляжы́ць на кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mühseligkeit

f - ця́жар, ця́жкасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

1. Вызначыць вагу, цяжар каго-, чаго-н.

П. мяхі з жытам.

П. сумку ў руцэ.

2. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. усю бульбу.

|| звар. пава́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тяготи́ться быць у цяжа́р (каму, чаму), адчува́ць цяжа́р (ад каго, ад чаго), быць ця́жкім (ад чаго);

я тягощу́сь одино́чеством адзіно́та мне ў цяжа́р (мне ця́жка ад адзіно́ты);

она́ тяготи́лась его́ прису́тствием ёй было́ ця́жка ад яго́ прысу́тнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)