адукацы́йны образова́тельный;

○ а. цэнз — образова́тельный ценз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

образова́тельный​II адукацы́йны;

образова́тельный ценз адукацы́йны цэнз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

residential qualification

цэнз асе́ласьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cenzus, ~u

м. цэнз;

cenzus wieku — узроставы цэнз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узро́ст, -у, М -сце, м.

1. Перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёліны, расліны.

Дзіцячы ў.

Сталы ў.

2. Колькасць пражытага часу, гадоў.

Жанчына ва ўзросце сарака пяці гадоў.

|| прым. узро́ставы, -ая, -ае.

У. цэнз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

EinhW

= Einheitswert – маёмасны цэнз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адукацыйны Bíldungs-;

адукацыйны цэнз Bíldungsgrad m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zénsus

m -, -

1) цэнз (маёмасны)

2) пе́рапіс насе́льніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áltersgrenze

f -, -n узро́ставы цэнз, ве́рхняя ўзро́ставая мяжа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bíldungsstufe

f -, -n

1) адукацы́йны цэнз

2) узро́вень адука́цыі [культу́ры]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)