Zölibát

n, m -(e)s царк. цэліба́т, бясшлю́бнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

celibacy

[ˈseləbəsi]

n., pl. -cies

1) бясшлю́бнасьць f.

2) цэліба́т -у m. (стан)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГРЫГО́РЫЙ VII

(Gregorius) Гільдэбранд (паміж 1015 і 1020, Сарана, каля г. Грасета, Італія — 25.5.1085),

рымскі папа з 1073. Фактычна правіў пры папе Нікалаю II. Праводзіў рэформы, скіраваныя на ўмацаванне каталіцкай царквы. Забараніў сіманію, увёў цэлібат. Дамагаўся верхавенства пап над свецкімі правіцелямі, змагаўся з герм. імператарам Генрыхам IV за інвестытуру. У 1606 кананізаваны.

т. 5, с. 477

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

celibate

[ˈseləbət]

1.

n.

1) нежана́ты -ага m., халасты́ -о́га m.; неза́мужняя f.

2) цэліба́т -а m. (асо́ба)

2.

adj.

нежана́ты, неза́мужняя, бясшлю́бны

celibate life —

а) бясшлю́бнае жыцьцё

б) жыцьцё ў цэліба́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)