гусько́м нареч. адзі́н за адны́м; гу́жам; (об упряжке) наўсця́ж, цу́гам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

in tandem

цу́гам, гу́жам, у тандэ́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Наўсцяж ’на працягу, на ўсёй працягласці’ (Нас.), ’цугам; кругам, суцэльнай паласой, сцяной, кальцом’ (Гарэц.), ’адзін за адным, гужам, цугам (пра коней)’ (Мал.), ’адзін за адным, выцягнуўшыся (пра бег коней)’ (Янк. 2), ’насцеж’ (Сл. ПЗБ), укр. навстяж, навстіж ’тс’. Гл. усцяж ’удоўж, на працягу’; значэнне ’насцеж’ узнікла ў выніку збліжэння блізкіх па гучанню слоў (Шуба, Прыслоўе, 116), параўн. наўсцеж ’насцеж’ (Ян., ТС), гл. насцеж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фарэ́йтар

(ням. Vorreiter)

кучар фурман, які сядзіць на першым кані пры запрэжцы цугам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

in file

у рад (адзі́н за адны́м), цу́гам, ланцуго́м, ланцужко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

single file

адзін за адны́м

in single file — гу́жам, цу́гам (ісьці́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

форт, ‑а, М ‑рце; мн. фарты, ‑оў; м.

Асобнае ўмацаванне ў сістэме крапасных збудаванняў; невялікая крэпасць. Устала сонца над шырокім Бугам. У люстры хваль адбіліся жыты І воблакі, што праплываюць цугам, І крэпасці разбітыя фарты. Танк.

[Фр. fort.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нос м.

1. вы́нас, -су м.;

2. (способ запряжки) а) (сбоку) прыпрэ́жка, -кі ж.; б) (гуськом) цу́гам, наўсця́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цуг, ‑а, м.

1. Доўгі рад, чарада жывёл, птушак, машын і пад., якія рухаюцца адна за адной. За цугам жураўліным Бягуць вятры наўсцяж. Калачынскі. Зусім блізка, амаль побач, пыхкаючы, працягнуў паравоз цуг вагонаў. П. Ткачоў.

2. Запрэжка, у якой коні (быкі і пад.) ідуць гужам або парамі адзін за адным.

[Ням. Zug.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тандэ́м ’размяшчэнне адно за другім’, ’двухмесны веласіпед’ (ТСБМ). Праз польск. tandem ’двухколавы вазок, запрэжаны цугам, адзін за адным, коньмі’, ’веласіпед з двума сядзеннямі’, з англ. tandem ’размяшчэнне гужам, адно за адным; веласіпед для дзвюх асоб, якія сядзяць адна за адной’ < лац. tandem < *tamdem ’урэшце, урэшце рэшт’, што трансфармавалася ў значэнне ’ў даўжыню’, ’у працяг’, г. зн. ’адзін за адным’ (Сной₂, 750).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)