БО́ЗЕ-ГАЗ,

квантавы газ часціц (ці квазічасціц) з нулявым або цэлалікавым спінам (базонаў). Падпарадкоўваецца Бозе—Эйнштэйна статыстыцы. Да Бозе-газаў адносяцца аднаатамныя газы з атамамі, якія маюць цотны лік нуклонаў (напр., гелій ​4He), газы фатонаў і некаторых квазічасціц (напр., фанонаў).

т. 3, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГО́ЛЬДБАХА ПРАБЛЕ́МА,

праблема тэорыі лікаў, паводле якой кожны цотны лік, большы за 4, можна запісаць у выглядзе сумы двух простых лікаў (бінарная Гольдбаха праблема), а няцотны лік, большы за 5, — у выглядзе сумы трох простых лікаў (тэрнарная Гольдбаха праблема). Выказана акад. Пецярбургскай АН К.Гольдбахам (1742). У 1930 Л.Г.Шнірэльман даказаў тэарэму, што любы цэлы лік ёсць сума абмежаванай колькасці простых лікаў. Тэрнарную Гольдбаха праблему даказаў у 1937 І.М.Вінаградаў; бінарная Гольдбаха праблема не даказана.

В.І.Бернік.

т. 5, с. 328

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

even

[ˈi:vən]

1.

adj.

1) з ро́ўнай паве́рхняй; гла́дкі

2) ро́ўны; адно́лькавы; раўнаме́рны

with an even motion — ро́ўным хо́дам

in even shares — паро́ўну, на ро́ўныя ча́сткі

even distribution — раўнаме́рнае разьмеркава́ньне

3) цо́тны

even number — цо́тны лік

4) дакла́дны, якра́з

5) спако́йны, ураўнава́жаны (хара́ктар)

2.

adv.

1) ро́ўна, паро́ўну

2) якра́з; на́ват; аж

even unto death — аж да сьме́рці

even if, informal — хоць бы, на́ват, на́т

•

- be even

- get even

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

even​1 [ˈi:vn] adj.

1. ро́ўны, гла́дкі;

even ground ро́ўная зямля́

2. ро́ўны, адно́лькавы;

even shares/chances ро́ўныя до́лі/адно́лькавыя ша́нцы;

The score is now even. Лік зраўняўся.

3. цо́тны

4. спако́йны, ураўнава́жаны;

an even temper спако́йны/ураўнава́жаны хара́ктар

5. раўнаме́рны;

even breathing/pulse ро́ўнае дыха́нне/ро́ўны пульс

♦

get even with smb. раскві́твацца, зво́дзіць раху́нкі з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

páar

1.

a цо́тны, па́рны

~ óder únpaar — цот ці [або́] не цот

2.

num indef

ein ~ — не́калькі, ко́лькі

vor ein ~ Tágen — не́калькі дзён таму́ наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Су́ды ’два вядры, звычайна з вадой (на каромысле)’ (ТСБМ, Др.-Падб., Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Бяльк., Мат. Гом., Сл. ПЗБ, Варл., Шатал.), суда́ ’посуд’ (Сл. рэг. лекс.), суды́, су́дны ’пара вёдзер’ (Касп., Барад.), зборн. су́дзя ’посуд’ (Скарбы; гродз., ЖНС), ’драўляны посуд’ (гродз., Сл. ПЗБ; З нар. сл.), памянш. су́дца ’адно вядро’ (лаг., Жд. 2). Укр. суди́на ’пасудзіна’, рус. дыял. суд ’посуд’, суды́ ’два вядры’, сос́уд, пасу́да, ст.-рус. судъ, ст.-польск. sǫd ’пасудзіна’, в.-луж., н.-луж. sud ’бочка, чан’, чэш., славац. sud ’бочка’, серб.-харв. суд, славен. sọ̑d ’пасудзіна’, балг. съд, макед. сад, ст.-слав. сѫдъ ’пасудзіна’. Прасл. *sǫdъ, этымалагічна тое ж, што і суд (гл.): з прыст. *som‑ і коранем ‑d‑, які да і.-е. *dhē‑ ’ставіць, класці, садзіць’ (гл. дзеяць); параўн. літ. ìndas ’сасуд’, гл. Фасмер, 3, 794; Брукнер, 483; ESJSt, 14, 862. Шустар-Шэўц (1375), следам за Махэкам₂ (591), мяркуе, што гэта назва адносіцца да часу, калі яшчэ не ўжываўся ганчарны круг, а посуд “складвалі” або склейвалі з лазы ці гліны, што адлюстравалася ў чэш. sudy ’цотны’, славен. sod ’тс’, soda ’пара’ (літаральна ’складзены з двух’ або ’складзены ўдвая’), параўн. ст.-інд. samdha‑ ’злучаны, аб’яднаны’, гл. Сной₂, 679. Адсюль і значэнне ’пара вёдзер’ або ’вёдры на каромысле’.

Суды́ ’сюды’ (Мат. Маг.), судэ́мі ’тс’ (маст., Сл. ПЗБ). Гл. сюды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zahl

f -, -en

1) лік

geráde ~ — цо́тны лік

úngerade ~ — няцо́тны лік

éine víerstellige ~ — чатырохзна́чны лік

2) ко́лькасць

j-n an der ~ übertréffen* — перабо́льшваць каго́-н. па ко́лькасці

óhne [sónder] ~ — без лі́ку, незлічо́ны, незлічо́нае мно́ства

der ~ nach — па ко́лькасці

sie wáren dréißig an der ~ — іх было́ тры́ццаць (чалаве́к)

in vóller ~ — усе́ по́ўнасцю

3) лі́чба; цы́фры, да́ныя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

liczba

liczb|a

ж.

1. колькасць;

w ~ie 40 osób — у колькасці 40 чалавек;

2. грам., мат. лік; лічба;

~a pojedyncza — адзіночны лік;

~a mnoga — множны лік;

~a parzysta — цотны лік;

~a jednocyfrowa — адназначны лік;

~a wielocyfrowa — мнагазначны (шматзначны) лік;

~a pierwsza — просты лік;

~a ułamkowa — дробавы лік; дроб;

~a urojona — уяўны лік;

bez ~y — без ліку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

geráde

1.

a

1) про́сты, прамы́

2) адкры́ты, шчы́ры

3) матэм. цо́тны

2.

adv якра́з, про́ста, ро́ўна

da fällt mir ~ ein — дарэ́чы сказа́ць

nun ~ nicht! — дык не (ж)!

das wóllte ich ~ ságen — менаві́та гэ́та я і хаце́ў сказа́ць

~ hálten* — трыма́ць пра́ма [стро́ма, вертыка́льна]

sich ~ hálten* — трыма́цца [стая́ць] пра́ма

~ légen — кла́сці пра́ма, папраўля́ць; прыво́дзіць у пара́дак

~ máchen — выпро́стваць; выраўно́ўваць; перан., разм. уладко́ўваць

~ stéhen* — стая́ць смі́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лік I (род. лі́ку) м.

1. мат., лингв. число́ ср.;

цэ́лы л. — це́лое число́;

дро́бавы л. — дро́бное число́;

цо́тны л. — чётное число́;

найме́ншы л. — имено́ванное число́;

кра́тны л. — кра́тное число́;

рацыяна́льны л. — рациона́льное число́;

пастая́нны л. — постоя́нное число́;

невядо́мы л. — неизве́стное число́;

про́сты л. — просто́е число́;

тэ́орыя лі́каў — тео́рия чи́сел;

адзіно́чны л. — еди́нственное число́;

мно́жны л. — мно́жественное число́;

па́рны л. — дво́йственное число́;

2. (количество) число́ ср.;

з іх лі́ку — из их числа́;

у тым лі́ку — в том числе́;

3. (результат игры, выражаемый в числах) счёт;

футбо́льнае спабо́рніцтва ско́нчылася з лі́кам 2:1 — футбо́льное состяза́ние око́нчилось со счётом 2:1;

4. (действие) счёт;

◊ без лі́ку — без счёту, без числа́;

лі́ку няма́ — счёту нет;

губля́ць л. — теря́ть счёт;

ро́ўны л. — ро́вный счёт;

у л. — (чаго) в счёт (чего);

размачы́ць л. — спорт., разг. размочи́ть счёт

лік II (род. лі́ку) м., церк. лик

лік III (род. лі́ка) м., мор. лик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)