Gehtze

n -s

1) бегані́на, мітусня́

2) цкава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hatz

f -, -en

1) паляўн. цкава́нне

2) спех, спе́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Htzjagd

f -, -en

1) цкава́нне

2) палява́нне з саба́камі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gonitwa

ж.

1. пагоня; цкаванне;

2. беганіна;

3. спарт. заезд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Htze

f -, -n

1) цкава́нне, гане́нне

2) мі- тусня́, гара́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ksseltreiben

n -s, -

1) палява́нне катло́м (на дзіка)

2) гане́нне, цкава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hetzeri

f -, -en

1) цкава́нне, гане́нне, падбухто́рванне

2) трыво́га, мітусня́, неспако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Перагэ́цнуць ’пераскочыць’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Да пера- (гл.) і гэцнуць < гэцаць, якое з польск. heca ’пацеха, забава’, ’забаўляльнае прадстаўленне, першасны цырк’, у XVII–XVIII стст. heco! — вокрык у час палявання на зайцоў, што ўзыходзяць да ням. (баварска-аўстрыйск.) Hetz ’жарт, шумная весялосць’, звязанага з Hetzeцкаванне; натоўп, зграя (сабак); жвавасць; жарт’. Менавіта ў час цкавання як паляўнічай забавы загадвалася сабаку “перагэцнуць”, напрыклад, праз палку (Слаўскі, 1, 413; ЕСУМ, 1, 502–503).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nagonka

nagonk|a

ж.

1. аблава;

polowanie z ~ą — аблава;

2. перан. пераслед, цкаванне (каго), нападкі, ганенне (на каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)