jémand

pron indef хто-не́будзь, хто́сьці, не́хта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тпру́нні экспр. ’губы’ (Бяльк.). Утворана на аснове гукапераймання (імітатыва), што перадае змыканне губ. Параўн. ні тпру, ні мя, ні божа імя — гавораць, калі хтосьці запнецца ў час апавядання (Федар. 4).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адсырэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў сыры, вільготны. Хтосьці незнаёмы чыркаў запалкамі, а яны, мусіць, адсырэлыя, не запальваліся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нехта, хтосьці, хтось

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

марселье́за, ‑ы, ж.

Французская рэвалюцыйная песня, якая стала потым нацыянальным гімнам Францыі. Загрымеў пляск апладысментаў, а хтосьці паспеў зацягнуць марсельезу. Гартны.

[Фр. Marseillaise, ад назвы горада Марсель.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Не́хта ’хтосьці’ (Нас., Грыг., Касп., Бяльк., Сл. ПЗБ), не́хтачка, не́хтачкі (Янк. 3., Яўс.), ст.-бел. нѣхто, нехто (Карскі 2-3, 91). Утворана пры дапамозе адмоўя не- (нѣ) ад хто (гл.), да якога можа далучыцца памяншальна-ласкальны суфікс ‑чка/‑чкі (Карскі 2-3, 54).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прахрапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; зак.

1. Утварыць храп. Хтосьці прахроп.

2. Храпці некаторы час.

3. Разм. Моцна праспаць некаторы час. Прахрапці ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абчапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., каго-што.

1. Тое, што і абчапляць.

2. Акружыць. [Немцы] усю вёску абчапілі. Місько.

3. Абняць. Раптам.. [Кастуся] хтосьці абчапіў рукамі. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poison​2 [ˈpɔɪzn] v. атру́чваць;

poisoned arrows атру́чаныя стрэ́лы;

He feared that someone had poisoned his food. Ён баяўся, што хтосьці атруціў яго яду.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зы́бісты, ‑ая, ‑ае.

1. Хвалісты, з зыбам. [За яварамі] — белавата-серабрысты і сцюдзёна-зыбісты плеск сажалкі. Ракітны.

2. Зыбкі, хісткі. На чаўне хтосьці крыкне «ратуйце!». Пойдзе лямант па зыбістай гаці. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)