пако́ра, -ы, ж.

1. Поўнае падпарадкаванне, пакорнасць.

Хрысціянская п.

2. Паслушэнства, пакорлівае прыняцце лёсу.

Прыняць патрабаванні з пакораю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыёдзь, ‑і, ж.

Хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны.

[Грэч. tri — трох і ōdē — песня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ethic [ˈeθɪk]n. э́тыка;

the Christian ethic хрысція́нская э́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эсхатало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека. Хрысціянская эсхаталогія.

[Ад грэч. éschatos — апошні і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрысція́нскі хрысція́нская хрысція́нскае хрысція́нскія
Р. хрысція́нскага хрысція́нскай
хрысція́нскае		 хрысція́нскага хрысція́нскіх
Д. хрысція́нскаму хрысція́нскай хрысція́нскаму хрысція́нскім
В. хрысція́нскі (неадуш.)
хрысція́нскага (адуш.)		 хрысція́нскую хрысція́нскае хрысція́нскія (неадуш.)
хрысція́нскіх (адуш.)
Т. хрысція́нскім хрысція́нскай
хрысція́нскаю		 хрысція́нскім хрысція́нскімі
М. хрысція́нскім хрысція́нскай хрысція́нскім хрысція́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.

Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СКАЕ НАЦЫЯНА́ЛЬНАЕ АБ’ЯДНА́ННЕ

(БНА),

гл. ў арт. Беларуская хрысціянская дэмакратыя.

т. 2, с. 397

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малака́не ’хрысціянская рэлігійная сетка стараабрадцаў’ (ТСБМ). Да малако (гл.). Матывацыя: прадстаўнікі секты, якія не ўжываюць мяса, а толькі малако (Фасмер, 2, 645).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

духоўна-хрысціянскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духоўна-хрысціянскі духоўна-хрысціянская духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Р. духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскае		 духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскіх
Д. духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскім
В. духоўна-хрысціянскі
духоўна-хрысціянскага		 духоўна-хрысціянскую духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Т. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскаю		 духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскімі
М. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паніхі́да

(с.-гр. pannychida = усяночная)

хрысціянская царкоўная служба па нябожчыку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)