танзілі́т, -у, М -лі́це, м. (спец.).

Запаленне міндалін.

Хранічны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, -у, М -хі́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Востры б.

Хранічны б.

|| прым. бранхі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хро́нік, ‑а, м.

Разм. Хранічны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кан’юнктыві́т, ‑у, М ‑віце, м.

Запаленне кан’юнктывы. Хранічны кан’юнктывіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне тоўстай кішкі. Хранічны каліт.

[Ад грэч. kōlon — абадочная кішка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міязі́т, ‑у, ДМ ‑зіце, м.

Запаленне шкілетных мышцаў. Хранічны міязіт.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піелі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Запаленне нырачных лаханак. Хранічны піеліт.

[Ад грэч. pýelos — лаханка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chronisch

['kro:-]

a храні́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гастры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка. Востры гастрыт. Хранічны гастрыт.

[Ад грэч. gastēr — страўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chronic [ˈkrɒnɪk] adj.

1. храні́чны; зацяжны́; застарэ́лы;

a chronic disease храні́чнае захво́рванне;

a chronic invalid хво́ры-хро́нік;

chronic rheumatism храні́чны рэўматы́зм

2. пастая́нны

3. infml ве́льмі дрэ́нны; невыно́сны;

chronic poverty безнадзе́йная гале́ча, беспрасве́цце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)