Вы́хартацца ’прагаладацца’ (Касп.), вы́хартавацца ’тс’ (Юрч.). Рус.дыял.пск., смал.вы́хортаться ’прагаладацца ад хадзьбы, работы’, пск., цвяр.хортать ’жыць абы-як, перабівацца’, чэш.chrt ’хорт (сабака)’ і ’вельмі худы чалавек’. Усё ад хорт (гл.) (Фасмер, 4, 268; Махэк₂, 207).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
charcica
ж. сука-хорт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
borzoi
[ˈbɔrzɔɪ]
n.
хорт харта́m. (паляўні́чы саба́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
псо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які адносіцца да пароды хартоў з доўгай пакручастай поўсцю. Псовы хорт.
2.узнач.наз.псо́выя, ‑ых. Сямейства млекакормячых, да якога адносяцца сабакі, ваўкі, лісіцы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Hétzhund
m -(e)s, -e хорт, ганча́к, вы́жал
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wíndhund
m -(e)s, -e
1) хорт (сабака)
2) перан. ветраго́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
greyhound
[ˈgreɪhaʊnd]
1) хорт харта́m. (паляўні́чы саба́ка)
2) быстрахо́дны акія́нскі парапла́ў
3) аўто́бус да́льніх рэ́йсаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Насле́днік ’хорт, паляўнічы сабака, які ідзе па следу’ (Гарб.), ’прадаўжальнік, паслядоўнік’: Mikałaj czudatworac, boży naślednik (Пятк. 2, 144). Першае слова — самастойнае ўтварэнне ад спалучэння на след (натрапіць, стаць), параўн. насле́дзіць ’вызначыць па слядах’ (Нас.), наследзі́ць ’высачыць’ (ТС), другое — хутчэй за ўсё запазычанне са ст.-слав.наслѣдьникъ ’паслядоўнік, наступнік’, параўн. рус.насле́дник ’паслядоўнік; наступнік; спадкаемца’ (з ц.-слав.).