фикти́вный фікты́ўны;

фикти́вный капита́л эк. фікты́ўны капіта́л;

фикти́вный брак фікты́ўны шлюб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bogus [ˈbəʊgəs] adj. фальшы́вы; фікты́ўны; падро́блены;

a bogus contract фікты́ўны кантра́кт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наміна́льны, -ая, -ае.

1. гл. намінал.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны (кніжн.).

Лічыцца дзе-н. намінальна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fictitious [fɪkˈtɪʃəs] adj. фікты́ўны; вы́думаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fikcyjny

фіктыўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

imaginär

a уяўны, фіктыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fingíert

a уяўны, фіктыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zmyślony

выдуманы; прыдуманы; фіктыўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fiktív

a фіктыўны, уяўны, вы́думаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наміна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да наміналу, які выражаецца якой‑н. грашовай вартасцю. Намінальная цана.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны. Намінальны кіраўнік.

[Ад лац. nominalis — імянны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)