Verbum

анлайнавы слоўнік

фон,

у выяўленчым мастацтве.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фон,

пазасістэмная адзінка гучнасці.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фон^I м Grund m -(e)s, Gründe; Híntergrund m (тс перан);

вылуча́цца на фоне (тс перан) sich vom Híntergrund ábheben*;

служы́ць [быць] фонам каму-н, чаму-н den Híntergrund bílden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

фон²

(гр. phone = гук)

пабочны шум, трэск, якім часам суправаджаецца радыёперадача, дэманстрацыя кінафільма, тэлефонная размова і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фон¹

(фр. fond, ад лац. fondus = аснова)

1) асноўны колер карціны (напр. светлы ф.);

2) задні план карціны або таго, што мы бачым (напр. дом на фоне мора);

3) перан. агульныя ўмовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца (напр. агульны ф. падзей).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фон-баро́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́ма-фо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фон-баро́н фон-баро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...фон, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на іх адносіны да гуку, голасу, напрыклад: мікрафон, магнітафон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фон-баро́н, ‑а, м.

Разм. іран. Фанабэрысты, пагардлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)