ілюзо́рны, -ая, -ае.

1. гл. ілюзія.

2. Створаны ілюзіяй; уяўны, несапраўдны.

Ілюзорныя спадзяванні.

|| наз. ілюзо́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфеме́рны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Часовы, недаўгавечны.

Эфемерныя радасці.

2. Нерэальны, уяўны.

Эфемерная задума.

|| наз. эфеме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панацэ́я, -і, ж. (кніжн.).

Уяўны сродак, які нібыта лечыць усе хваробы (у алхімікаў).

П. ад усіх бед (перан., іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

imaginary [ɪˈmædʒɪnəri] adj. уя́ўны, вы́думаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ілюзо́рны, ‑ая, ‑ае.

Створаны скажоным уяўленнем, заснаваны на ілюзіях; уяўны, несапраўдны. Ілюзорныя мары. Ілюзорнае шчасце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

artificial [ˌɑ:tɪˈfɪʃl] adj.

1. шту́чны, ненатура́льны

2. прытво́рны, уя́ўны, удава́ны, фальшы́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

professed [prəˈfest] adj. fml

1. адкры́ты, я́ўны

2. прытво́рны; уя́ўны; вы́думаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

квазі...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «несапраўдны», «уяўны», напрыклад: квазінавуковы, квазіпралетарскі, квазідэмакратычны.

[Ад лац. quasi — быццам бы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдарэалі́зм

(ад псеўда- + рэалізм)

уяўны рэалізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)