уя́ўны, -ая, -ае.

Які існуе ва ўяўленні або мажлівы тэарэтычна.

Уяўная небяспека.

Уяўная лінія.

○

Уяўны лік — у матэматыцы: квадратны корань з адмоўнага ліку.

|| наз. уя́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уя́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўны уя́ўная уя́ўнае уя́ўныя
Р. уя́ўнага уя́ўнай
уя́ўнае		 уя́ўнага уя́ўных
Д. уя́ўнаму уя́ўнай уя́ўнаму уя́ўным
В. уя́ўны (неадуш.)
уя́ўнага (адуш.)		 уя́ўную уя́ўнае уя́ўныя (неадуш.)
уя́ўных (адуш.)
Т. уя́ўным уя́ўнай
уя́ўнаю		 уя́ўным уя́ўнымі
М. уя́ўным уя́ўнай уя́ўным уя́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уя́ўны

1. (не существующий в действительности) мни́мый, вообража́емый; при́зрачный;

~ная небяспе́ка — мни́мая (вообража́емая, при́зрачная) опа́сность;

2. (представляемый теоретически) вообража́емый;

~ная лі́нія — вообража́емая ли́ния;

3. мат. мни́мый;

~ныя лі́кі — мни́мые чи́сла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уя́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе не ў сапраўднасці, а ва ўяўленні. Уяўная небяспека. □ [Рахункавод] здзьмухнуў са стала ўяўны пыл. Пянкрат. Паслужыўшы арганістам, ён [бацька] нагледзеўся на жыццё ксяндзоў, на іх уяўную святасць і стаў перакананым атэістам. Мядзёлка. І ні разу.. [Алесь] не прамінаў, каб дазнацца прычыну тых страхаў. А іх — яўных і ўяўных — хапала тады. Ваданосаў.

2. Які толькі ўяўляецца; тэарэтычна мажлівы, патэнцыяльны. Уяўная лінія. □ Для Вабейкі ж уяўны прыезд брата быў важны козыр, каб вытлумачыць, каму трэба, чаму ён надумаў будаваць дом у Лашычах. Хадкевіч.

•••

Уяўны лік гл. лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уя́ўны éingebildet; vórgetäuscht; schéinbar, Schein-;

уя́ўны хво́ры Schéinkranke (sub) m -n, -n; матэм уя́ўныя лі́кі imaginäre Záhlen;

уя́ўная лі́нія éine imaginäre [gedáchte] Líni¦e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уяўны відарыс

т. 16, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уяўны лік

т. 16, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вообрази́мый уя́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́сленны, -ая, -ае.

Уяўны, які існуе толькі ў мыслях, думках.

М. вобраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вообража́емый прил. уя́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)