наступі́ць¹, -туплю́, -ту́піш, -ту́піць; зак.

Ступіць, стаць на каго-, што-н.

Н. на камень.

◊

Наступіць на нагу каму — ушчаміць чые-н. інтарэсы.

|| незак. наступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ущеми́ть сов., прям., перен. ушчамі́ць; см. ущемля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўшчэ́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ушчаміць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

féstklemmen

vt зашчамі́ць, ушчамі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ушчэ́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ушчаміць.

2. у знач. прым. Абражаны, зняважаны. Ушчэмленае самалюбства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчэ́млены

1. прищемлённый, ущемлённый, защемлённый;

2. перен. ущемлённый;

1, 2 см. ушчамі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завязи́ть сов., разг.

1. угра́зіць, угру́зіць;

2. (в чём-л. узком) ушчамі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчамля́ць несов.

1. прищемля́ть, ущемля́ть, защемля́ть;

2. перен. ущемля́ть;

1, 2 см. ушчамі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uszczuplić

зак.

1. паменшыць; зменшыць; скараціць;

2. абмежаваць; ушчаміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

защеми́ть сов.

1. (зажать) зашчамі́ць, ушчамі́ць, мног. пазашчамля́ць, пазашчэ́мліваць;

2. (о щемящем чувстве) безл. зашчыме́ць;

защеми́ло се́рдце (на се́рдце) зашчыме́ла сэ́рца (на сэ́рцы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)