бе́женец бе́жанец, -нца м., уцяка́ч, род. уцекача́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бягля́к, бегляка, м.

Разм. Уцякач. Беглякі прыслухоўваліся да гэтых галасоў [партызан] і на бягу паварочвалі ў засценак. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бегле́ц уцяка́ч, род. уцекача́ м., бягля́к, род. бегляка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

refugee [ˌrefjuˈdʒi:] n. уцяка́ч, бе́жанец;

a refugee camp ла́гер бе́жанцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uciekinier

м. бежанец; уцякач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áusreißer

m -s, - разм. уцяка́ч; дэзерці́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flüchtling

m -s, -e уцяка́ч; бе́жанец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

refugee

[,refjuˈdʒi:]

n.

уцяка́ч уцекача́ m., уцяка́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fugitive​1 [ˈfju:dʒətɪv] n. (from) уцяка́ч, бягля́к;

a fugitive from justice асо́ба, яка́я хава́ецца ад правасу́ддзя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маро́ны

(фр. marrons, ад ісп. cimarron = уцякач)

беглыя рабы-негры ў Вест-Індыі і Гвіяне, якія змагаліся супраць каланізатараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)