во́льт

‘круг; паварот; ухіленне ад удару’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́льт во́льты
Р. во́льта во́льтаў
Д. во́льту во́льтам
В. во́льт во́льты
Т. во́льтам во́льтамі
М. во́льце во́льтах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаліты́зм, -у, м.

Абыякавасць да пытанняў палітыкі, ухіленне ад удзелу ў грамадска-палітычным жыцці.

|| прым. апаліты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невыкана́нне, -я, н.

1. Нездзяйсненне таго, што было даручана, намечана, меркавалася зрабіць.

Н. планавых заданняў.

2. Ухіленне ад выканання пастаноў, законаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

avoidance [əˈvɔɪdəns] n. (of) абміна́нне; ухіле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tax evasion [ˌtæksɪˈveɪʒn] n. ухіле́нне ад упла́ты пада́ткаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апаліты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апалітычнага; ухіленне ад ўдзелу ў грамадска-палітычным жыцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отлы́нивание адві́льванне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адне́кванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аднеквацца; адмаўленне, ухіленне ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отви́ливание разг. адкру́чванне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вольт¹, -а, М -льце, м. (спец.).

1. У манежнай яздзе: круты кругавы паварот направа або налева, які выконваецца адным коннікам ці групай іх адначасова.

2. У фехтаванні: ухіленне ад удару праціўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)