укроти́ть сов., прям., перен. утаймава́ць; уціхамі́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акілза́ць

‘утаймаваць, уціхамірыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акілза́ю акілза́ем
2-я ас. акілза́еш акілза́еце
3-я ас. акілза́е акілза́юць
Прошлы час
м. акілза́ў акілза́лі
ж. акілза́ла
н. акілза́ла
Загадны лад
2-я ас. акілза́й акілза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акілза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Паскрамі́ць ’уціхамірыць’ (Нас.). З польск. poskromić ’утаймаваць, уціхамірыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

взнузда́ть сов.

1. закілза́ць;

2. перен., прост. уціхамі́рыць, утаймава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уціхамі́рваць разм. гл. утаймаваць, утаймоўваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уці́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. каго (што). Уціхамірыць, утаймаваць.

У. сабаку.

2. што. Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні і пад.).

У. боль.

У. хваляванні.

|| незак. уці́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ukrócić

зак. утаймаваць; уціхамірыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poskromić

зак. утаймаваць; выдрэсіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Таймава́ць ’супакойваць, стрымліваць’ (Сцяшк. Сл.), часцей утаймава́ць, гл. З польск. tamować ’рабіць запруду, гаціць’, перан. ’суцішаць’, гл. тамаваць, тама.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umitygować

зак. стрымаць; утаймаваць; уціхамірыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)