утылітары́зм, -у, м. (кніжн.).

Вузкі практыцызм, імкненне атрымаць з усяго непасрэдную матэрыяльную выгаду.

|| прым. утылітары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піруэ́т, -а, М -э́це, мн. -ы, -аў, м.

У танцы: поўны паварот усяго цела на наску адной нагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

in all

усяго́, ра́зам

100 men in all — усяго́ 100 чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

всего́

1. нареч. (итого) усяго́;

всего́ набра́ло́сь 25 000 рубле́й усяго́ сабра́лася 25 000 рублёў;

2. част. усяго́, то́лькі;

э́то сто́ит всего́ (то́лько) одну́ ты́сячу рубле́й гэ́та кашту́е ўсяго́ (то́лькі) адну́ ты́сячу рублёў;

◊

всего́-на́всего усяго́ то́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

англафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік усяго англійскага.

|| ж. англафі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. англафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадсыпа́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Адсы́пацца — пра нейкую колькасць чаго-н. ад усяго або ў многіх месцах.

Атынкоўка паадсыпалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палахлі́вы, -ая, -ае.

Які лёгка палохаецца, усяго баіцца; які выражае спалох.

П. позірк.

Палахліва (прысл.) азірацца.

Палахлівыя цені (перан.; мітуслівыя, дрыготкія).

|| наз. палахлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нано́сны, -ая, -ае.

1. Нанесены ветрам, цячэннем.

Н. пясок.

2. перан. Выпадковы, не ўласцівы каму-н. (разм.).

Наносныя матывы ў паэзіі.

Пазбавіцца ад усяго наноснага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юдафі́л, ‑а, м.

Прыхільнік усяго яўрэйскага.

[Ад лац. judaeus — яўрэй і грэч. philos — сябра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульна...

Першая састаўная частка складаных прыметнікаў у знач.:

1) агульны для чаго-н. (што выражана другой часткай), напр.: агульнасаюзны, агульнанародны;

2) уласцівы ўсім; датычыцца ўсіх, усяго, самага істотнага, напр.: агульнавядомы, агульнатэарэтычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)