спрэс, прысл.

Поўнасцю, цалкам; скрозь, усюды; зусім.

Жалудамі была с. засыпана зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўсяме́сны, -ая, -ае.

Які адбываецца, праходзіць усюды.

Паўсяместныя замаразкі.

|| наз. паўсяме́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жале́ззе, -я, н., зб. (разм.).

Непатрэбныя жалезныя рэчы, жалезны лом.

Усюды валялася рознае ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

П. валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыко́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выкасіць усё або што-н. у многіх месцах, усюды.

П. пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́слаць², -сцелю, -сцелеш, -сцеле; вы́сцелі; -сланы; зак., што.

Пакрыць усюды, услаць.

В. скрынку паперай.

|| незак. высціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абпла́ваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плаваючы, пабываць усюды, у розных месцах.

А. усе моры і акіяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

развалачы́цца, -лачу́ся, -ло́чышся, -ло́чыцца; зак. (разм.).

Пачаць часта і доўга валачыцца, хадзіць усюды.

Развалачыўся хлопец, кожную ноч недзе цягаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абла́зіць¹, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць; зак., што (разм.).

Лазячы, шукаючы каго-, што-н., пабыць усюды.

А. увесь лес.

А. усе закуткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абхадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак., што.

Ходзячы, пабываць усюды (у многіх месцах), абысці ўдоўж і ўпоперак.

Абхадзіў ён усе ваколіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)