Verbum

анлайнавы слоўнік

усу́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усоўваць — усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wsunąć

зак. усунуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наты́цкаць

‘утыкнуць, усунуць што-небудзь; папоркаць чым-небудзь у каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

palm off

усу́нуць або́ вы́цягнуць ашука́нствам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

узаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. каго-што. Насадзіць на што-н. вострае.

2. што. Наспех абуць, усунуць.

У. боты на босыя ногі.

|| незак. устыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wścibić

зак. сунуць, усунуць, засунуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впя́лить сов.

1. (всунуть) усу́нуць; (втиснуть) уці́снуць;

2. спец. напя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Пхаючы, усунуць куды-н. усё, многае.

У. салому ў мяшок.

2. З’есці многа чаго-н. (груб.).

Місу бульбы ўпхаў.

|| незак. упіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і упі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ По́ўтарка ’кусок матэрыялу, які ўшываецца ў рукаў’ (Яп.). Няяспа. Магчыма, да по- (< *po‑) і уторкнуць ’усунуць’, гл. торкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)