укарані́цца, -раню́ся, -рэ́нішся, -рэ́ніцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пусціць глыбока карэнне, добра ўрасці ў зямлю.

Укараніўся пырнік у агародзе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Трывала замацавацца, усталявацца.

Укаранілася такая звычка.

3. Абсталявацца дзе-н., умацаваць сваё становішча.

У. на новым месцы.

|| незак. укараня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. укаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утверди́ться

1. уст. (установиться) устанаві́цца, усталява́цца; (укрепиться) умацава́цца, угрунтава́цца; (закрепиться) замацава́цца;

2. (убедиться) умацава́цца, перакана́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ustalić się

ustali|ć się

зак. усталявацца;

pogoda się ~ła — надвор’е ўсталявалася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

воцари́ться сов.

1. уст. стаць царо́м;

2. запанава́ць, наста́ць, усталява́цца;

в до́ме воцари́лась тишина́ у до́ме запанава́ла (наста́ла, усталява́лася) цішыня́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш моцным, устойлівым.

Бераг умацаваўся.

Перасаджанае дрэва ўмацавалася ў новым грунце.

2. Размясціцца, стварыўшы сабе абарончыя збудаванні.

Часць умацавалася на новым месцы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш моцным, здаровым, трывалым.

Нервы ўмацаваліся.

Здароўе ўмацавалася.

Яго становішча ўмацавалася.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць цвёрдым, устойлівым, усталявацца, устанавіцца.

Гаспадаркі ўмацаваліся.

|| незак. умацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. умацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упро́читься умацава́цца, замацава́цца; усталява́цца;

его́ положе́ние упро́чилось яго́ стано́вішча ўмацава́лася;

за ним упро́чилась репута́ция прекра́сного докла́дчика за ім замацава́лася рэпута́цыя до́брага дакла́дчыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́цца, умацо́ўвацца

1. (пра здароўе) erstárken vi (s);

2. перан. (пра дружбу, гаспадарку) sich féstigen;

3. вайск. sich beféstigen, sich verschánzen; fésten Fuß fássen (усталявацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усталёўвацца несов.

1. (надёжно укрепляться) устана́вливаться; утвержда́ться, упро́чиваться;

2. обосно́вываться, устра́иваться;

3. (формироваться, складываться) устана́вливаться;

1-3 см. усталява́цца;

4. страд. устана́вливаться; устра́иваться; укрепля́ться, утвержда́ться, упро́чиваться; см. усталёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́виться

1. (разместиться, уместиться) разг. размясці́цца, умясці́цца;

2. (оказаться заставленным чем-л.) разг. заста́віцца, уста́віцца;

3. (глазами, взором) разг. утаро́піцца;

4. (установиться, утвердиться) прост. устанаві́цца, нала́дзіцца, усталява́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umocnić się

umocni|ć się

зак. умацавацца; узмацніцца; усталявацца;

~ła się w przekonaniu, że ... — яна ўмацавалася ў перакананні, што...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)