ускла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ускласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́ць гл. ускласці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго-што. Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вазы сенам.

2. каго (што). Ускласці дадатковую нагрузку на многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абавяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; зак., каго (што).

Ускласці на каго-н. якія-н. абавязкі.

А. загадчыка лабараторыі падрыхтаваць справаздачу.

|| незак. абавя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узлажы́ць разм. гл. ускласці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладаць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладваць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ускласці ўсё, многае. Паўскладаць мяхі на воз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́дзены

1. поло́женный;

2. возло́женный;

3. возло́женный;

1-3 см. ускла́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абавя́зак, -зку, мн. -зкі, -зкаў, м.

Пэўнае кола дзеянняў, якія павінны абавязкова выконвацца тым, каму яны даручаны, або хто сам узяўся за іх выкананне.

Усеагульны воінскі а.

Ускласці на сябе абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)