зазубри́ть​II сов. (урок) разг. зазубры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтары́ць сов. повтори́ть;

п. ска́занае — повтори́ть ска́занное;

п. уро́к — повтори́ть уро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́кі, -аў, адз. уро́к, -у, м. (разм.).

Паводле народных уяўленняў: няшчасце, хвароба, пашкоджанне, выкліканыя благім вокам ці дрэнным словам.

Баяцца ўрокаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танцкла́с

(ням. Tanzklasse)

школа танцаў, урок танцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чыстапіса́нне, -я, н. (уст.).

Вучэбны прадмет у пачатковых класах, які ставіў сваёй мэтай выпрацоўку прыгожага выразнага почырку ў вучняў (у савецкай школе).

Урок чыстапісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lesson [ˈlesn] n.

1. (in, on) уро́к, заня́ткі;

an English lesson уро́к англі́йскай мо́вы;

a lesson in maths уро́к матэма́тыкі;

take/give lessons браць/дава́ць уро́кі

2. уро́к, перасцяро́га, перасцеражэ́нне;

teach smb. a lesson правучы́ць каго́-н.;

Let that be a lesson to you. Няхай гэта будзе для вас урокам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

танцкла́с, ‑а, м.

Уст. Школа танцаў; урок танцаў.

[Ням. Tanzklasse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́стыка ж., в разн. знач. пла́стика;

анты́чная п. — анти́чная пла́стика;

уро́к ~кі — уро́к пла́стики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урачы́

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураку́ урачо́м
2-я ас. урачэ́ш урачаце́
3-я ас. урачэ́ ураку́ць
Прошлы час
м. уро́к ураклі́
ж. уракла́
н. уракло́
Загадны лад
2-я ас. урачы́ урачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уро́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Замінка, затрымка ў гаворцы, выкліканая цяжкасцю ў падборы слоў, у вымаўленні.

Адказаць урок без запінкі (гладка, бойка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)