дабрачынны прыметнік

  1. Высокамаральны, выхаваўчы.

    • Д. урок.

  2. Накіраваны на грамадскую карысць, звязаны з матэрыяльнай дапамогай каму-н.

    • Д. канцэрт.

|| назоўнік: дабрачыннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

lesson [ˈlesn] n.

1. (in, on) уро́к, заня́ткі;

an English lesson уро́к англі́йскай мо́вы;

a lesson in maths уро́к матэма́тыкі;

take/give lessons браць/дава́ць уро́кі

2. уро́к, перасцяро́га, перасцеражэ́нне;

teach smb. a lesson правучы́ць каго́-н.;

Let that be a lesson to you. Няхай гэта будзе для вас урокам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

танцклас, ‑а, м.

Уст. Школа танцаў; урок танцаў.

[Ням. Tanzklasse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́стыка ж., в разн. знач. пла́стика;

анты́чная п. — анти́чная пла́стика;

уро́к ~кі — уро́к пла́стики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чыстапісанне назоўнік | ніякі род

Вучэбны прадмет у пачатковых класах, які ставіць сваёй мэтай выпрацоўку прыгожага выразнага почырку ў вучняў.

  • Урок чыстапісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

запінка​2 назоўнік | жаночы род

Замінка, затрымка ў гаворцы, выкліканая цяжкасцю ў Падборы слоў, у вымаўленні.

  • Адказаць урок без запінкі (гладка, бойка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

расслабіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Моцна аслабіць; падарваць (сілы, веру, волю і пад.).

  • Р. мышцы.
  • Урок фізкультуры расслабіў увагу вучняў.

|| незакончанае трыванне: расслабляць.

|| назоўнік: расслабленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паўтарыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз.

    • П. сказанае.
    • П. паездку.

  2. Аднавіць у памяці вядомае, завучанае.

    • П. урок.

|| незакончанае трыванне: паўтараць.

|| назоўнік: паўтарэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

◎ Пустрэ́к ’урок’ (ПСл). Гл. прыстрэл

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зазубрыць, ‑зубру, ‑зубрыш, ‑зубрыць; зак., што.

Разм. Завучыць, вывучыць што‑н., не разумеючы сэнсу. Зазубрыць урок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)