Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áschenurne
f -, -n у́рна (для праху)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
urna
ж.урна;
urna wyborcza — выбарчая скрыня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АСУА́РЫЙ
[лац. ossuarium ад os (ossis) косць],
умяшчальня для касцей нябожчыка. Да асуарыяў належаць невял. аб’екты для адзіночнага пахавання (ларнак, піфас, урна), а таксама пячоры ці збудаванні для некалькіх пахаванняў (камерная грабніца, толас і інш.).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Áschenkrug
m -(e)s, -krüge у́рна (для праху)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
popielnica
ж.
1.арх.урна з прахам (з парэшткамі);
2.гл. popielniczka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Úrne
f -, -n у́рна
die ~ béisetzen — пахава́ць [замурава́ць] у́рну, паста́віць у́рну ў калумба́рый
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
urn
[ɜ:rn]
n.
1) у́рнаf.
2) ме́сца пахава́ньня; магі́ла f., дол -у m.
3) бляша́ны бачо́к з кра́нам на ка́ву або́ гарба́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пясо́чніца, ‑ы, ж.
1.Уст. Пасудзінка з пяском для пасыпання і высушвання напісанага чарнілам.
2.Уст.Урна, плявальніца з пяском.
3. У паравозе — скрынка з пяском, які аўтаматычна высыпаецца на рэйкі, калі пачынаюць буксаваць колы. У збірацца на пад’ём было цяжка, колы зноў і зноў буксавалі, і Аляксею ўвесь час прыходзілася ўключаць пясочніцу.Васілёнак.
4.Разм. Скрынка з пяском для дзіцячых гульняў. Няшчасце Віцева было ў тым, што Пеця, рыжы Пеця, з якім яны калісьці разам гулялі ў адной пясочніцы,.. гэты самы Пеця не даў яму першаму запусціць змея.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
1.Памянш.да скура (у 1 знач.). Можна было б, вядома, знайсці, а то і самому вырабіць яшчэ адну скурку па бубен, ды нешта не з’яўлялася ўжо цяга да такіх турботаў.Кулакоўскі.// Тонкая маладая скура. Кроў прасочваецца праз тонкую аксамітную скурку.Крапіва.У фізрука на галаве тонкаю маладою скуркаю дыхала глыбокая рана.Адамчык.//Разм. Тонкае празрыстае покрыва па некаторых гастранамічных вырабах (каўбасе, сыры і пад.), плеўка. На стале былі акуркі, ад кілбас шнуркі і скуркі, ля стала стаяла урна — жыў мядзведзь больш-менш культурна.Шушкевіч.
2. Невялікая вырабленая шкура жывёлы (звычайна для пашыву шапак, каўняроў і пад.). [Багуцкі:] — Якія ж скуркі, галоўным чынам, цікавяць вашу фірму? [Прадстаўнік фірмы:] — О-о... розныя... Вавёркі, выдры...Лынькоў.