плодови́тый прям., перен. пладаві́ты, пло́дны; (о почве) урадлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urodzajny

ураджайны, урадлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

урадлі́васць ж.

1. плодоро́дность, плодоро́дие ср.;

2. урожа́йность;

1, 2 см. урадлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frúchtbar

a урадлі́вы; пладаві́ты; пло́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зла́чный уст. пладаві́ты, урадлі́вы;

◊

зла́чное ме́сто шутл., ирон. пажыўно́е ме́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plentiful

[ˈplentɪfəl]

adj.

дастатко́вы, больш як до́сыць, бага́ты, урадлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ферты́льнасць

(ад лац. fertilis = урадлівы)

здольнасць арганізма нараджаць патомства (параўн. стэрыльнасць 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хлебаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі ўраджай хлеба; урадлівы. Хлебародны год. □ Сягоння мы гутарыць будзем З табою [Новым годам] да ранняй зары. Аб тым, што прынёс ты краіне, Пасёлкам яе, гарадам, Палям, хлебародным далінам, Рыбацкім густым невадам. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chlebodajny

1. ураджайны; урадлівы;

2. даходны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аўтаферты́льнасць

(ад аўта- + лац. fertilis = урадлівы)

здольнасць раслін даваць пры самаапыленні нармальнае насенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)