уме́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад умясціць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́мсаць

‘умясціць, утаптаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уко́мсаю уко́мсаем
2-я ас. уко́мсаеш уко́мсаеце
3-я ас. уко́мсае уко́мсаюць
Прошлы час
м. уко́мсаў уко́мсалі
ж. уко́мсала
н. уко́мсала
Загадны лад
2-я ас. уко́мсай уко́мсайце
Дзеепрыслоўе
прош. час уко́мсаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змясці́ць, змяшчу́, зме́сціш, зме́сціць; зме́шчаны; зак.

1. каго-што. Умясціць у сабе.

Клуб не мог з. усіх прысутных.

2. каго-што. Знайсці месца для каго-, чаго-н., умясціць унутр чаго-н.

З. усе рэчы ў шафу.

3. каго-што. Даць памяшканне для жылля, месца каму-, чаму-н.

З. прыезджых у гасцініцу.

З. трусоў у клеткі.

4. каго-што. Аддаць куды-н. для якой-н. мэты.

З. хворага ў бальніцу.

З. грошы ў банк.

5. што. Надрукаваць, апублікаваць.

З. аб’яву ў газеце.

6. каго (што). Звольніць з пасады (разм.).

З. загадчыка.

|| незак. змяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́шчаны

1. вмещённый;

2. вмещённый; умещённый;

3. умещённый;

1-3 см. умясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́ўпіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

1. Сабраць у гурт. Стоўпіць кароў каля сажалкі.

2. Абл. Умясціць, утоўпіць. Хлопцы занеслі проста ў залу пяць мяшкоў арэхаў. Іх, шчыра кажучы, можна было стоўпіць і ў тры, але ж калі больш — неяк салідней. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змясці́ць

1. (умясціць) fássen vt, áufnehmen* vt;

2. (пасяліць) únterbringen* vt, éinquartieren vt;

3. (надрукаваць) veröffentlichen vt, publizíeren vt;

4. разм. (звольніць) entlássen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умяшча́ць несов.

1. (умещать в себе) вмеща́ть;

2. (помещать внутри чего-л., во что-л.) вмеща́ть; умеща́ть;

3. (помещать, располагать) умеща́ть;

1-3 см. умясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уладкаваць, уладзіць, прыладзіць; прыстроіць, устроіць, умасціць, прымасціць, умясціць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

умяшча́цца несов.

1. (помещаться в чём-л., где-л.) вмеща́ться; умеща́ться;

2. (размещаться, устраиваться) умеща́ться;

1, 2 см. умясці́цца;

3. страд. вмеща́ться; умеща́ться; см. умясці́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

Улажыць, злажыць рэчы ў якую‑н. тару; спакаваць. Кожны хоча даць сваю параду: як і што лепш упакаваць, што пакласці на дно, а што зверху, каб не пацерлася. Шыловіч. — Як добра, што ты нідзе не затрымалася, — сустрэла Кацю Аўдоцця Сямёнаўна. Яна старанна забівала скрынку цвікамі. — Вось упакую і раскажу, што і да чаго. Гаўрылкін. // Умясціць поўнасцю што‑н. Усе.. рэчы я акуратна ўпакаваў у дарожную пляцёнку і ў поўдзень сеў на цягнік. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)