сослага́тельный / сослага́тельное наклоне́ние грам. умо́ўны лад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усло́вный в разн. знач. умо́ўны;

усло́вный знак умо́ўны знак;

усло́вное согла́сие умо́ўная зго́да;

усло́вная пра́вда умо́ўная пра́ўда;

усло́вная ли́ния перен. умо́ўная лі́нія;

усло́вный жест умо́ўны жэст;

усло́вный сою́з грам. умо́ўны злу́чнік;

усло́вное наклоне́ние грам. умо́ўны лад;

усло́вная па́хота с.-х. умо́ўнае во́рыва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умо́ўнасць, -і, ж.

1. гл. умоўны.

2. Агульнапрынятая, хоць і непатрэбная сістэма звычак, норм паводзін.

У палоне фармальнасцей і ўмоўнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

umowny

умоўны;

znak umowny — умоўны знак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лад³, -у, М -дзе, м.

У граматыцы: сістэма форм дзеяслова, якая выражае адносіны дзеяння да рэчаіснасці.

Абвесны л.

Загадны л.

Умоўны л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідэагра́ма, -ы, мн. -ы, -гра́м, ж.

Умоўны знак, сімвал, які абазначае на пісьме паняцце (у адрозненне ад літары, якая абазначае гук).

Шумерскія ідэаграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транскрыпцыя,

умоўны від пісьма.

т. 15, с. 507

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

warunkowy

умоўны;

tryb warunkowy грам. умоўны лад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

subjunctive [səbˈdʒʌŋktɪv] n. ling. the subjunctive (mood) умо́ўны лад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conditional

[kənˈdɪʃənəl]

1.

adj.

умо́ўны; зале́жны (ад не́чага)

2.

n., Gram.

умо́ўны сказ, лад або́ злу́чнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)